Kuran-ı Kerim'deki Secaventler (Duraklar)

tarafından yağmur Salı Nis. 13, 2010 8:35 pm

Bu işaretler şunlardır:

م Mim: Muhakkak durmalıdır. Durmak vâcib, geçmek haramdır. Durulmayıp geçilirse anlam bozulur.

ط Tı: Durmak gerekir.

ج Cim: Geçmek de durmak da câizdir fakat durmak daha iyidir.

ز Ze: Geçmek de durmak da câizdir fakat geçmek daha iyidir.

ق Gaf: Geçmek de durmak da câizdir fakat geçmek daha iyidir.

لا Lâmelif: Durulmaz! Bulunan yerde durulursa, önceki kelime ile birlikte tekrar okunur. Âyet-i kerime sonunda durunca, tekrar edilmez.

قف Gıf: Durmak daha iyidir.

ص Sad: Durmakta mahzur yoktur.

صلي Sad-Lam-Ya: Geçmek daha iyidir.

صلح Sad-Lam-Ha: Geçmek de durmak da câizdir.

ع Ayn: Bazı âyet-i kerimelerin sonunda bulunur. Namazda okunursa bu işaret bulunan yerde rukûya gitmek iyi olur.

ك Kef: Kezalik demektir. Kendisinden önce hangi secavent geçmişse, bu da öyle demektir.

Üç nokta: Bu üç noktanın birisinde durulur. Eğer üzerinde üç nokta bulunan birinci kelimede durulursa, üç nokta olan ikinci kelimede durulmaz. Birinci kelimede durulmamışsa, ikincide durulur. Her ikisinde de durmamak veya her ikisinde de durmak câiz değildir. Örnek: Kadr sûresi sonu

Kelime Altında Bulunanlar

قصر Kasr: Bu kelimenin bulunduğu yerler kısa okunur.

مد Med: Bu kelimenin bulunduğu yerler uzun okunur.

سكته Sekte: Bu kelimenin yazıldığı yerde, kısa bir zaman nefes alınmadan durulur. Durulmadan geçilirse, anlamı bozulur. Kur’an-ı kerimde dört yerde sekte vardır.

ادغام İdgam: Kelimenin yazıldığı gibi değil de, idgam ile okunur. Kelimelerin altında yazılı olan idgam, Kur’an-ı kerimde, yalnız Hud suresi 42. âyetinde vardır. Burada, (İrkeb me’anâ) yazılır ise de, (İrkemme’anâ) okunur.

س Sin: Sad harfinin altına yazıldığı yerlerde "sad" harfi "sin" gibi okunur.

اماله İmale:Yalnız Hud suresinin 41. âyetinde geçer. Mecrahâ kelimesinin altında imâle yazar. Buradaki ra harfi, üstünden esreye doğru meyillendirilerek okunur. Mecrihâ diye okunmaz. Okunuşunu, bilen birisinden öğrenmek gerekir.

تسهيل Teshil: Kolaylaştırmak demektir. Birbirini takip eden iki hemzeden ikincisi, "elif" ile "he" sesi arasında yumuşak olarak okunur.

tarafından yağmur Salı Nis. 13, 2010 8:36 pm

İslam Alimlerinin büyüklerinden, Osmanlı Devleti’ninin 9. Şeyhülislamı Ahmed İbn-i Kemal Paşa, bir manzume ile secavendleri şöyle beyan eder:

Mim: Lâzım durmak burada elbet,
Geçmede, küfürden korkulur pek !

Tı :Mutlaka durmak nişânıdır.
Nerde görsen, orda hemen dur!

Cim :Caiz geçmek ondan, hem revâ,
Durmak fakat evlâdır, sana!

Ze: Câiz, onda dahi durdular,
Geçmeyi, daha iyi gördüler.

Sad: Durmakta ruhsat var, dediler.
Nefes almaya izin verdiler.

Lâ: “Durulmaz!” demektir her yerde,
Durma hiç! Alma hem nefes de!
Sevabın cümleye ihsan et!
Bu tertible oku, itmam et.