Ya Bardak Ya Göl...

[yağmur]

Ustaların çıraklarına sadece edindikleri mesleği, zanaatı değil hayatı da
öğrettikleri, en geniş ve gerçek anlamıyla öğretmen oldukları dönemde
Hintli
bir ahşap ustası yaşıyordu.
Bu ustanın çırağı büyüdü, ahşap işlemeyi ve hayatı öğrendi, kendi işini
kurup başlattı. Bir süre sonra dostlarından biri oğlunu getirdi, ustadan
onu
yanına çırak almasını istedi.
Fakat bu çırak sürekli yakınıp duran, her şeye bozulan bir çocuk çıktı.
Tahta getirmeye gidiyor, döndüğünde ellerine kıymık battığından uzun uzun
yakınıyordu. Bir iş teslim etmeye gidiyor, döndüğünde yoldan, sıcaktan,
müşterinin tavrından yakınıyordu.
Usta çocuğa bir şeyler anlatmaya çalışıyordu ama sözlerinin hiçbir etkisi
olmuyordu.
Bir gün usta çırağını köye tuz almaya gönderdi.
Çırak ustasının söylediği gibi, tuzu alıp döndü. Usta bir bardak su
getirmesini söyledi. Çırak bir bardak suyu da getirdi.
Usta, Şimdi o tuzu suyun için at" dedi. Çırak ustasının söylediğini yaptı.
Sonra usta "Şimdi o suyu iç" dedi. Çırak suyu içti ve tabii ki içer içmez
de
tükürdü. Öfkeyle ustasına bakarken, usta "Nasıldı tadı" diye sordu. Çırak
nefretle, "Çok acı" dedi.
Usta çocuğa "Tuzu yanına al gel, gidiyoruz" dedi. Çırak ustasının peşine

takıldı. Bir süre sonra civardaki gölün kıyısına geldiler.
Usta çırağa "Bütün tuzu göle dök" dedi. Çırak söyleneni yaptı.
Usta "Şimdi gölün suyundan iç" dedi. Çırak içti.
"Suyun tadı nasıldı" diye sordu usta. Çırak, "Çok güzeldi" dedi.
"Peki tuzun acısını hissettin mi" diye sordu bu kez de.
Çırak "hayır" dedi.
Usta çırağı karşısına oturtup anlattı:
"Hayattaki bütün olumsuzluklar işte bu bir avuç tuz gibidir. Eğer sen
küçük bir bardak su isen, nasıl tuzun bütün acısını tattıysan, hayatın
bütün olumsuzluklarından da öyle etkilenirsin. Eğer sen kişiliğinle ve
gönlünle bu
önümüzdeki göl gibi isen, hayatta karşılaşabileceğin bütün olumsuzluklar

seni, o bir avuç tuz gölün suyunu nasıl etkilediyse öyle etkiler, bir
bardak suda tattığın acıyı vermez sana.
Seçim senindir: Ya bardak olacaksın ya da göl...