Ey İbrahim Ve Muhammed (s.a.v.) Kokulu Mekke

[yağmur]

Şehirlerin anası Mekke, yine Hz. İbrahim’in daveti üzere misafirlerini ağırlama telaşesinde... Sadece hac aylarında değil senenin her mevsimi leyl ve’n-nehar hep böyle… Aslında onun telaşesi hiç bitmez… Yeryüzünde uyumayan, ışığı hiç sönmeyen tek şehir. .. Susmayan, milyonlarca insanın duasına tanık olan, ikram eden, barındıran, aynı zamanda yorulmayan, durup dinlenmek bilmeyen, hep koşuşturan, misafirlerini de kendi ritmine katan belde.

“Orada apaçık ayetler (ve) İbrahim'in makamı vardır.” Al- İmran 97. Ayette Allah böyle buyuruyor. Gerçekten de Hz. İbrahim’in Kâbe’yi inşa ederken ayağını bastığı yerdeki izlerinin varlığı umre ve hac için haremi şerife gelenlerin şahit oldukları bir gerçektir. Nasıl ki Medine Hz. Peygamberin makamı ise Mekke de Hz. İbrahim’in makamıdır. Hz. İbrahim’in ayak izleri sadece Haremi şerifte değil Mekke’nin her yerindedir. Cebrail (as) ile gezdiğinde Arafat’ta oluşan izler; hac zamanı bütün Müslümanların vakfe yaptıkları mekanda da mevcut. Ayrıca Cemerat yani şeytanın Hz. İbrahim’in verdiği sözü tutmaması konusunda yoluna çıkarak engelleme girişimlerinin boşa çıktığı ve taşlandığı yerler de Hz. İbrahim’in izleri ve hatıraları ile doludur. Hz. İbrahim bu mekânlarda adım adım gezmiş mübarek ayaklarını bu topraklara doyasıya basmış ve kıyamete kadar silinmeyecek izler bırakmıştır.

Aslında Mekke Hz. İbrahim’in duasıdır; O, “Rabbimiz! Ben çocuklarımdan bir kısmını namazı dosdoğru kılmaları için senin Beyt-i Haram’ının yanında ekinsiz bir vadiye yerleştirdim. Artık Sen de insanlardan bir kısmını onlara meylettir. Ve onları bazı meyvelerle rızıklandır.” “Rabbim bu şehri güvenli kıl!” Diye dua etmişti.

Ey İbrahim ve Muhammed kokulu Mekke! Sen nelere şahitsin nelere… Senin hikâyeni dinlemek için sende yorulmak, sende uykusuz kalmak, sende gurbette olmak, sende yalvarmak ne güzel!
“lebbeyk Allahümme lebbeyk” diyerek senin haremine girmek, eteklerinde huşu ile tavaf etiğimiz Kabe’ne yüz sürmek, cennetin bir parçası siyah taşınıa selam vermek, Hacer gibi Mes’a ‘da koşuşturmak ne güzel!...Ne güzel senin gök kubben altında gecelemek, senin güneşinle yanmak…

Evet Hz. Muhammed’in makamından Hz. İbrahim’in makamına intikal ettik. Mekke’de Ümmü’l Kura’da yani şehirlerin anasındayım. Beyti mamurun izdüşümü Kabe’nin yanından bütün İbrahim ve Muhammed âşıklarına selam olsun!


Selva Özelbaş
Mekke-i Mükerreme-2013

[yağmur]

Senin dağın taşındı, toprağın, ağacındı alemlere rahmet olan Hz. Muhammed’i Müşriklerin eziyetlerine karşı teselli eden… Öyle zordu ki senden ayrılmak; “Ey Mekke ve ey Kâbe eğer kavmim beni çıkarmamış olsaydı seni asla terk etmezdim” dedi peygamberim. Ve sen o kadar vefalı ve dosttun ki O’nu ve arkadaşını müşriklere teslim etmedin ve bağrına bastın. Yine O’nun döneceği, sana geleceği günü hasretle bekledin, yükseklerden hep yolunu gözledin.

Ey İbrahim kokulu ve ey İbrahim dualı Mekke! Peygamberlerin büyük daveti olan hac sende... Bu ne büyü, bu ne cazibe ki herkes sana koşuyor. Ne büyük aşk ki topraklarına basmak gök kubbenin altında Kâbe’ne sığınmak her müslümanın dünyadaki en büyük emeli. Bu ne ihtişam ve vakar ki seni her gören sana amade oluyor. Sendeki lutfa da, rahmete de, kahıra da razı oluyor..."
Ey İbrahim kokulu Mekke! Beyt-i Mamurun gölgesi Kâbe sende. Allah senin Kâbe’ni harem ve saygıya layık kıldı. Öyle anaçsın ki şehirler senden doğdu. Öyle korumacısın ki, bir cana hatta bir ota bile sahip çıkarsın. Yüce Yaratan seni anne kucağından daha emin kılmış ki İsmail’i susuz kalmaktan korudun. Baba ocağından daha eminsin ki, Hz. İbrahim evladını sana teslim etti. Öyle güvenilirsin ki Hz. Hacer senin kucağında teskin oldu.