Tüm Gönüller O'na Aşık

[yağmur]

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Seven, sevdiğini sevgisi nisbetinde taklid eder; O’nu gönlünden çıkarmaz, dilinden düşürmez. Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- ile böyle bir kalbî irtibâtın en mühim alâmeti, O’nu salevât-ı şerîfelerle çokça yâd etmektir.
Efendimiz’i gerçek mânâda tanıyıp O’ndan lâyıkıyla istifâdenin yegâne şartı, O’na muhabbet ve hürmet göstermektir. Bu bakımdan ashâbın gönlünde de hiçbir sevgi, Allah ve Rasûlullah sevgisinin önüne geçmedi. Ne mal-mülk, ne çoluk-çocuk, ne de can sevgisi… Zira bunların hepsi dünyada kalacak, Allah ve Rasûlü’nün sevgisi ise, ebedî saâdetin gönül sermâyesi olacaktır.
Rasûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’i, O’na duyduğumuz aşk nisbetinde ve O’na yakınlaşabildiğimiz ölçüde tanıyabiliriz. Çünkü aşkın seviyesi kadar, âşık ile mâşuk arasında bir hissiyat benzerliği yaşanır. “Kişi sevdiği ile beraberdir.” (Buhârî, Edeb, 96) hadîsi de bu kalbî beraberliği ifâde eder. Yani seven, sevgisi nisbetinde sevdiğine benzemeye, onun şahsiyetinden hisse almaya başlar. Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’den elde etmemiz gereken en mühim mânevî tahsil de, iç dünyamızı O’nun gönül dokusundaki hissiyât ile müşterek hâle getirebilmektir.