Vahy’e ait

[aytendeniz]

Vahy gelen Peygamberler







“Nuh'a
ve ondan sonraki peygamberlere vahyettiğimiz gibi, sana da vahyettik.
İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a, torunlarına, İsa'ya, Eyyub'a,
Yunus'a, Harun'a ve Süleyman'a da vahyettik. Davud'a da Zebur verdik.” (Nisa: 98/163)







“Peygamberlerin en büyük özelliklerinden biri de, Allah Teâlâ ile konuşmalarıdır.







1. Vahiy vasıtasıyla konuşma.



2. Perde arkasından konuşma.



3. Elçi (melek) vasıtasıyla konuşma.







Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.), yukarıda kaydettiğimiz üç vasıta ile de İlâhî hitaba mazhar olmuştur.” (1)







“Hadislerden ve sahabelerin sözlerinden çıkarılan bilgilere göre Resulullah’a vahyin geliş şekil ve tarzları şöyledir:







1)
Sadık Rüya: Vahyin ilk geliş şekli olup, Resulullah’ın uyku halinde
gördüğü ve sabah aydınlığı gibi apaçık gerçekleşen rüyalarıdır.



2) Meleğin görünmeden Allah’ın sözünü Resulullah’ın kalbine düşürmesi şeklinde gelen vahiy.



3) Cebrail’in asli şekliyle görünüp ilahi emri duyurması şeklinde gelen vahiy.



4) Cebrail’in insan şeklinde görünerek getirmiş olduğu vahiy.



5) Cebrail’in görünmeden, uyanık halde bulunan Resulullah’ın kalbine ilka ettiği vahiy.



6) Resulullah uyanık iken doğrudan doğruya veya perde arkasından Allah’ın kelamını duyması şeklindeki vahiy.



7) Cebrail’in, Resulullah uykuda iken getirdiği vahiy.” (2)







“Yüce Allah Kur’ân’ı 45 âyette “Vahiy” ile adlandırmıştır.” (3)







Vahiy Kâtipleri







“Resulullah,
kendisi ümmi olduğundan, risaletinin başlangıcından, vefat edinceye
kadar, yazı bilen birçok sahabeye vahyi yazdırmıştır. Vahiy kâtipleri
adını alan bu mübarek kişilerin sayısı kırka kadar varır.







Yazı Malzemeleri







Vahiy
nazil oldukça Resulullah bunları alışılmış olan bir takım malzemeleri
kullanarak yazdırırdı. O zaman yazı için yaygın malzemeler şunlardı:
Hurma dalları, ince beyaz taşlar, kürek kemikleri, işlenmemiş ince deri
parçaları, bez parçaları, yazı yazmaya elverişli tahta, çanak ve çömlek
parçaları, Mısır papirüsünden yapılmış “Kırtas” adı verilen kâğıt,
parsümen..







Vahy’e ait bazı terimler:



1) Hadarî: Resulullah’a yolculuk ve misafirlikte olmayıp, yerleşik durumda iken gelen vahydir. Vahyin çoğunluğu bu şekilde gelmiştir.



2) Seferî:
Resulullah’a yolculuk veya savaşta iken inen vahiylerdir. Buna örnek:
Enfal suresinin baş kısmı, Tevbe: 9/34, Hac suresinin başı, Fetih
suresi.



3) Neharî: Gündüz inen âyetlerdir. Kur’an’ın büyük bölümü gündüz inmiştir.



4) Leylî:
Geceleyin vahyedilen âyetlerdir. Buna örnek: Âl-i İmran suresinin son
kısımları, Tebük seferinden geri kalan üç kişi hakkında inen âyetler
(Tevbe: 9/117-118), Fetih suresinin baş kısmı.



5) Sayfî: Yaz mevsiminde nâzil olan âyetler. Buna örnek: Nisa suresinin son ayeti olan Kelale âyeti, Tebük gazvesi hakkında inen âyetler.



6) Şitaî:
Kış mevsiminde nâzil olan âyetler. Buna örnek: İfk olayı ile ilgili
âyetler (Nur: 24/11-26), Hendek savaşı ile ilgili âyetler (Ahzab: 33/9).



7) Firaşî: Resulullah yatağında iken nâzil olan âyetler.



8) Nevmî: Resulullah uykuda iken nâzil olan âyetler.



9) Ardî: Resulullah yeryüzünde iken nâzil olan âyetler. Kur’ân’ın hemen hemen hepsi bu şekilde indirilmiştir.



10) Semaî: Resulullah semada iken nâzil olan âyetler. Bakara suresinin son iki âyeti Miraç’ta iken nâzil olmuştur.” (4)







“Kur’ân’ın
iki nüzûlü olduğu ortaya çıkmaktadır. Biri el-Levhu’l-Mahfuz’dan dünya
semasına (Beytu’l-İzzete) inzâldir. İkincisi de oradan Cibril
vasıtasıyla Hazreti Peygamberin kalbine tenzildir. Birinciye inzâl, ikinciye tenzil
denir. O halde Kur’ân kadir gecesinde dünya semâsına toptan inzâl
olundu. Sonra oradan da 23 sene zaman aralıklarıyla ihtiyaca binaen
parça parça indirildi. İnzâl tüm olarak indirmeye, tenzil ise cüz cüz
indirmeye delalet etmektedir.” (5)







“Kur'an'ı
Kerim daha Mekke döneminde hukukla ilgili âyetlerle gaybî haberler ve
kâinat, hayat ve insanla ilgili küllî bakışını ihtiva eden sözler
gelmezden önce mûciz ve büyüleyici üslubuyla Arabların kalblerini
etkilemiştir. Şayet Kur'ânî vahyin çağdaşları bizden bazılarının
imkânları dâhilinde olan Kur'ân'ın ilmî ve felsefî yönüne de muttalî
olma imkânları olsaydı ve tarihî hakîkatlar hakkında bir hükme varacak
imkânı sağlayan kültüre sahib bulunsaydılar, bütün insaf sahipleri gibi
zamanın, Kur'ân'dan birşey eksiltmekten âciz kaldığını idrak eder ve
müsbet ilimlerin, Allah'ın âyetlerinin İnkişafı hizmetinde olduklarını
görürlerdi. Nitekim Yüce Allah şöyle buyurmaktadır: “İleride
biz o Mekke halkına, hem yeryüzü etrafında, hem bizzat nefislerinde
âyetlerimizi (kudretimizin alâmetlerini) öyle göstereceğiz ki, nihayet
Peygamberin söylediği şeyin hak olduğu kendilerine zahir olacaktır.
Rabbinin herşeye şahid olması yetmez mi?”(Fussılet: 53)







Vahyin
Resulullah’ın şahsını anlatışı, onun doğruluğuna vicdanî bir delil ise,
hayatıma yemin ederim ki, nüzulünün tedrîcî oluşu da bu yüce Kitabın
Alîm ve Hakîm olan Allah'ın Kelâmı olduğuna kuvvetli bir mantıkî
delildir. Allah onu Resulüne hidayet, öğüt verici ve her şeyi
açıklayıcı olarak indirmiştir.” (6)







Mukâtil b. Süleyman'ın Kur'ân Terimleri Sözlüğü adlı eserinde el-Vahy'in Kur'ân-ı Kerim’de beş şekilde tefsir edildiği belirtilmektedir:







1. Cebrail'in Allah'tan nebilere indirdiği vahy



2. İlham



3. Yazılı şey



4. Emr



5. Söz. (7)







“Cibril,
Kur’ân vahyini sünnet vahyinden ayrı bir şekilde getiriyor, Kur’ân’ı,
tâbir caizse ferman şeklinde alıp okuyor, sünnet vahyini ise, bazı
pratik talimatlar tarzında bildiriyordu. Kur’ân gelmesi hâlinde,
Peygamberimiz hemen kâtiplerini çağırtıp yazdırıyordu. Hâlbuki diğer
sözlerini, hatta kudsî hadisleri yazdırmıyordu. Hatta sahabe, titizlik
disiplinine alışıncaya kadar, risâletin başlangıcında, Kur’ân dışında
söylediği sözlerin yazılmasını menetmişti.” (8)







“Hz. Peygamber’e ilk vahiyler geldikten bir müddet sonra bir süre vahiy kesilmiştir ki bu olaya fetretü’l-vahy
denir. Bu hâdiseden dolayı da Resûlullah (sav) üzülmüştür. Vahyin
kesilme süresi ve sebebiyle ilgili farklı ve değişik rivayetler vardır.








Buhârî’de rivayet edildiğine göre Esved b. Kays demiştir ki: Cündeb
b. Süfyan’ın şöyle dediğini işittim: Resûlullah (sav) rahatsızlandı.
İki üç gece kalkamadı. Bir kadın gelip Efendimiz (sav)’i -hâşâ alaya
alarak- Ey Muhammed! Sahibini görmüyorum, herhalde seni terketti.” dedi. Bunun üzerine yüce Allah Duhâ sûresinin tamamını indirdi.







Müslim ve Tirmizî’nin rivâyetlerine göre de vahyin gecikmesi üzerine müşrikler: “Muhammed bırakıldı” demişler; yüce Allah da: “Rabbin seni bırakmadı ve sana darılmadı”yı (yani Duhâ sûresinin tamamını) indirmiştir.







Vahyin
kesildiği müddet hakkında; dört gün, on iki gün, on beş gün, on küsur
gün, yirmi beş ve kırk gün diye değişik rivayetler vardır ki, doğrusunu
Allah bilir.” (9)







“Sana Rabbinden vahyolunana uy; şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan haberdardır.” (Ahzab, 2)







“Sema’dan
inen yağmurlar, sel olup vadileri temizlediği gibi, Nebî Sallallahu
Teâlâ Aleyhi ve Sellem’e gelen vahiy ile kalpler temizlenmiştir.” (10)

[İslamcokguzel]

[yağmur]

Allah razı olsun.bilgiler için

[aytendeniz]

ecmain kardeşler.

[yağmur]

bişey değil kardeşcim