Hasretim Ya Rasûlallah!

[yağmur]

Ey gönül dudaklarıyla aşk şerbetini içen sevgili,
Okyanus oldu deli gönlüm özlem dalgaları, yüreğimin kayalarına çarpmakta. Kâinatın Fahri ebedisi, Size olan hasretimiz, sahilde sevgililerini bekleyen aşıklar gibi. Ey sonsuzluk Nebisi, ebediyet ülkesinin altın sabahına çıkmak isteyen hayat yolcularının kaptanı..
Hep sizin yeşil kubbenizi hayal ederdim, resimlerden takipler “acaba birgün görmek nasip olur mu” diye iç çekerdim. İşte birgün ufuklar, nûr meltemleriyle dalga dalga.. Gökler, ilâhî devletin saltanat âvizesi gibi pırıl pırıl.. Medine-i Münevvere’de sabah gerçekten bir başkaydı. Ey kutlu şehir sen de kim var biliyorsun, ondan dolayı mı böyle ıtır-ıtır misk saçarsın. Seni de kutlu kılan Peygamber efendimizdir. Bir başka yakıyorsun şu can kandillermizi..
Varlığın vücüd hikmeti, yaradılışın gâyesi, cihânın ilm-ü hikmet sermayesi, her bir yerde izlerin mevcud. Bütün sevdâlıların gönül mumlarını yakmış, bütün beşer; gelenler huzurunda gelemeyenler selamlarıyla yürekleriyle ayaktalar.
Sen şâh-ı Levlak’sın ya Rasûlallah,
Aşkın bizi yaksın ya Rasulallah!..
Medine şehrinde bir saâdet ayaklanması, Nurundan istifade edebilmek telaşesi, göklerin ötesindeki mânayı getiren ve nur huzmesini Medine şehrine çeviren kutlu Habibim.
O kutlu şehrine girerken, öyle heycanlandık ki otobüsün camından dışarıyı izlemeye kıyamadık. Aklımıza ve gönlümüze, zorlu yolculuk sonunda Medine şehrine girişiniz bir başka yaktı bizi. Küçük küçük çocuklar bile, yalınayak, başı kabak, sokakları doldurması, perde arkasında oturan kadınların, sizin için evlerinin damlarına çıkması, önlerinde varlığın vucud hikmeti, cihanın en büyük ziyneti olan Siz, belki onlar gibi o sevinci yaşayamadık ama en az onlar gibi kalbimiz heycanlandı. O küçük çocukların birbirlerine:
-Allah’ın Rasûlu geldi, Allah’ın Rasûlu geldi’ diye muştulamasını biran duymuş gibi olduk. Nice nice genç ve gelinlik kızların şiirlerini, bir çağlayan gibi hisseti şu deli gönlümüz. Gâye insan ve ufuk peygamberini yakınen görebilmek, önlerinden geçerken dudaklarınızda hayâl üstü zarîf bir gülümseyişiniz, etrafınızda ki topluluğa:
-Beni seviyor musunuz?
-Evet, ey Allah’ın Rasulu, seni seviyoruz.
Efendiler efendisi olan sizin dudaklarınızda cennet tebessümleri:
-Benim kalbim de sizi seviyor!
Varlığınızla âlem nura gark oldu, küfür kanseri kökünden kurudur, şu divane gönüllerimiz sizin aşkınızla hayat buldu.
Ey Allah’ın Rasûlu! biz hep bugünün gelmesini, şu can yakıcı hasretinle layık olamasakta huzuruna kabul edilmeyi bekliyorduk, geceleri teheccut vaktinde kâbe mumu gibi yanıp, gözyaşı incilerimiz secdegâhımıza damlatıyorduk. Rabbim nasip et oraları diye zirâ bir Hadis-i Şeriflerinizde: Kabrimi ziyaret edene şefaatim vacip oldu. [Beyheki, Dare Kutni, Taberani]
Vefatımdan sonra beni ziyaret eden, hayatımda ziyaret etmiş gibidir.) [Beyheki) Bu müjdelere kavuşmayı ümit ederekten huzurunuza geldik. Gönül isterdi ki otobusten inip, ayakyalın yürüyelim, huzurunuza ayaklarımız size ulaşmak için tozlandı diye bilelim. Allah’ım sanki göklerden demet demet nur iniyor, yer yüzü çiçek çiçek gülümsüyordu. Levlâke levlâk ufkunun nurlandırıcı güneşi, şu yaralı kalplerimize muhabbetinle-aşkınla doğ ey sevgili. Gayri ihtiyari şu şiir nameleri dökülüyor kalp ırmaklarımızdan:

N’ola halim benim ya ResulAllah
Yanar can-u tenim ya ResulAllah

Çırpınan alev ve buhurdan gibi,
Aşkınla tütenim ya ResulAllah

Hasreti hicrinle nice zamandır,
Eriyip bitenim ya ResulAllah

Sen Şah-ı Levlak’sın, yüce kapında,
Boynumu bükenim ya ResulAllah

Bastığın toprakta güller açılmış,
Ben onda dikenim ya ResulAllah

Hidayet gülistanın goncası, hasta yüreklerimizi nurunla, tedavi etmeni bekleriz. Öyle huzurlu bir mekânda ömür boyu kalabilmek isteriz. İslâmı hakkıyla yaşayıp, saadet güneşine kavuşmayı bekleriz. Gözlerimize hikmet sürmeni çekip, hakikatleri görmeyi dileriz. Her şeyden önemlisi “Ümmetim” demeni bekleriz..
Selam Ve Duâ ile...

[şulenaz]

eline yüreğine sağlık