Hz. Peygamber Efendimize (SAV) Salâvat Getirmenin 5 Hediyesi

[İslamcokguzel]

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Peygamber Efendimiz’e (SAV) çok şey borçluyuz. Bu borçluluğun bir ifadesi olarak Efendimiz’e salât ü selam getirmek, her Müslüman için ihmal edilmemesi gerekli olan mühim bir vazifedir.

Salât kelimesi, Peygamberimiz’e (sallallâhu aleyhi ve sellem) yapılan duâ, istiğfar ve rahmet gibi anlamlara geliyor. Selam, muhatabına sağlık ve esenlik dileklerini sunma ameliyesidir. Günlük dilde daha çok kullandığımız salavat ise, salât kelimesinin çoğuludur.

Allah, "Muhakkak ki Allah ve melekleri Peygamber’e hep salât ederler. Ey iman edenler! Siz de ona salât edin ve tam bir içtenlikle selâm verin." (Ahzab, 33/56) buyurarak bizlerden Efendimiz’in ismini andığımız zaman salavat getirmemizi istiyor.

Bu ayetten hareketle alimlerimiz, Allah Rasulü’nün isminin geçtiği yerde bir defa salât ve selâm getirmenin vacip olduğunu, isminin tekrar edilişi sayısınca ise salavat getirmenin müstehap olduğunu söylemişlerdir. Esasen hayatı boyunca ümmeti üzerine titreyen Efendimiz’in adı anıldığında bu işi hafife almadan, salât ü selam getirmeyi bir ibadet neşvesi içinde yerine getirmeliyiz. Her ne kadar âlimlerimiz müstehap olarak görse de O’nun isminin söylendiği veya yazılı olduğu her yerde ihmal göstermeden salât ü selam getirmeyi bir vazife olarak görmeliyiz.

Nitekim geçmişe baktığımızda Allah Resulü’nü en iyi tanıyan sahabinin ve onların arkasından gelen ilim ve irfan sahibi kimselerin sözleriyle, hal ve tavırlarıyla O’na çok engin bir saygı gösterdiklerini ve Hz. Peygamber’in adı ne kadar çok anılırsa anılsın, her anıldıkça, "sallallahu aleyhi ve sellem" dediklerini görüyoruz.

SALAVATIN İKİ YÖNÜ VAR

Salât ü selâmın Peygamberimiz’e ve bize olmak üzere iki yönü vardır: Bizim Allah Resulü için getirdiğimiz salavat, Allah’ın, peygamberinin kendi katındaki değerini artırması için bir dua mahiyetindedir. Bu vesileyle bizim dualarımızla Efendimiz’in mertebesi devamlı olarak yükselmesine vesiledir. Burada hemen şunu ifade edelim ki, Allah Resûlü’ne yapılan salât ü selam, onun aslında salâta olan ihtiyacından dolayı değildir.

Bu, ancak O’na duyulan saygı, sevgi ve hürmeti ifade etmek içindir. Salavatın mü’minlere bakan yönü de kulu Allah’a yakınlaştıran vesilelerden birisi olmasıdır. Peygamberimiz’e bol bol salavat getiren bir kul, O’na dolayısıyla da Allah’a yaklaşmış olacaktır. Nitekim "Ona yaklaşmaya vesile arayın." (Mâide, 5/35) ayeti, Allah’a yaklaşmak için vesileleri kullanmamızı emretmektedir. İşte Efendimiz’e getirdiğimiz salat ü selamlar bizi Allah’a yaklaştıran önemli vesilelerdendir.

SALÂT Ü SELAM NEDEN ÖNEMLİ?

Efendimiz’e salât ve selâm getirmenin önemini vurgulayan pek çok hadis-i şerif rivâyet edilmiştir. Bu hadisleri okuduğunuzda Allah Resulü’ne salât ü selam getirmenin ne kadar önemli olduğunu anlayınca belki de çok şaşıracaksınız. Şimdi önemine binaen bu hadislerden bazılarını söyleyeyim:

1- "Kim bana bir defa salât getirirse, Allah da ona on salât getirir ve on günahını affeder; on derece yükseltir." (Nesei, Sehv, 55)

2- "Yeryüzünde Allah’ın seyyah melekleri vardır. Onlar ümmetimin selâmını (anında) bana ulaştırırlar." (Nesei, Sehv, 46)

3- "Kim bana tek bir defa salât u selâm getirirse, Allâh da ona on defa salât eder." (Ebu Davud, Vitr, 26)

4- "Kıyamet günü bana insanların en yakını, bana en çok salavat edendir." Gerçek cimri, yanında anıldığım hâlde bana salavat etmeyendir." (Tirmizi, Daavât, 110)

5- Bir gün Resûlullah sevinçli olarak geldi. Kendisine: "Sizi sevinçli görüyoruz!" denilince, şöyle buyurmuşlardır: "Bana melek geldi ve şu müjdeyi verdi: "Ey Muhammed! Rabbin diyor ki: "Sana salât eden herkese benim on rahmette bulunmam, selâm eden herkese de benim on selâm etmem sana (ikram olarak) yetmez mi?" (Nesei, Sehv, 55)

[~ turab ~]

Evet..
Kainat ve icindeki canli cansiz her ne yaratilmissa,
ortaya cikis sebebi, "alemlere rahmet olarak gönderilen"
Fahr-i Kainat aleyhisselat-u ves-selam Efendimizin hürmetine yaratilmistir.
Sunu cok iyi bilmek lazimdir ki:
Islam da en büyük esas:
Beseriyyetin fahr-i ebedisi. nefs-i natika-i kainatin kalbi, hilkatin mastari, mevcudatin en meshuru, düsmanlarinin tasdikiyle dahi en mükemmeli ve en büyük kumandani, en namdar hakimi, sözce en yüksegi, akilca en parlagi, ondört asirdan beri rahmetiyle, faaliyetiyle ve elinde sahidi ve bürhani bulunan Kur'an i ile kainati nurlandiran Hazret-i Muhammed'i (sas) anlamak ve O'na iman ile beraber görüp taniyabilmek icin irfan tedarik etmektir..
Bu bir kismet meselesidir. Ve bu öyle bir irfandir ki, bütün ilimlerin fevkindedir.
Cünki iman ile irfanin farki vardir..
Iman herkesde bulunabilir, ama irfan bulunamaz.
Hakikat-i Muhammediyye bilcümle hakaikin asli ve hakikatidir..
Iste bu hakikati idrak ile salat-u selam getiren mü'minde bir baska hal olur ki,
o salat-u selam ile asilmazlar asilir..
görünmezler görünür..
bilinmezler bilinir.
O perdeden bakilinca, tecelliyat-i ilahi deki tasarrufun muazzamligi karsisinda kul vecd ile kendinden gecer..
Ama bizde nerde..?
Yüce Mevla bizlere de nasip etsin insa..

"Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala ali Muhammedin ve sellim."