İnsan Olur Hayran Sana (S.A.V.)

[yağmur]

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Cenâb-ı Hakk’ın emsalsiz olarak yarattığı Efendimiz, insanlar tarafından hiçbir zaman güzelliğine lâyık tarzda anlatılamaz/ anlatılamamıştır/ anlatılamayacaktır...

Bu gerçeğin idrâkinde olan şuarâ; “Gül”ün, “Kalemle, kâl ile ta’rif olunmaktan münezzeh” olduğunu defaâtle ifâde etmiş ve bu mevzuda:
Nesimî:

“Vasfını ‘Ve’n-Necmi’ ‘Ve’ş-şemsi’ ‘Tebârek’ söyledi,
Şânına ‘Tâ-Hâ’ vü ‘Yâ-Sîn’ geldi Hak’tan beyyinât…”
Muallim Nâci:

“Hüsn-i Kur’ân’ı görür insân olur hayrân Sana,
Dest-i kudretle yazılmış hilyedir Kur’ân Sana…”
Hüseyin Şemsi Ergüneş

“Bütün medhiyeler bir katredir bahr-i kemâlinden
Yüce şânında Hak medhiye inzâl etti Kur’ânı…”
Faruk Kadri Timurtaş: “Mümkün mü ‘Ve’d-Duhâ’ vâr iken mehdini eylemek,

Çün söylemiş ‘Le-amrüke’ Rahmân Efendimiz…”
diyerek düşüncelerini mısralara dökmüştür… Bizler de, “Gül”ü beşer lisanıyla tam olarak târif edemeyeceğimizi biliyoruz; çünkü dilimizdeki rekâket, O’nu şanına uygun olarak tâzim ve târif etmemize mânidir… Bizler de, “Gül”ü hakkıyla vasfedemeyeceğimizi biliyoruz, çünkü Âdemoğlunun söyleyebildiği kırık-dökük cümleler, O’nu gerektiği gibi tasvir ve tercüme etmeye muktedir değildir… Bizler de, “Gül”ü lâyık olduğu şekilde anlatamayacağımızı biliyoruz, çünkü O insanoğlunun ifâde edebileceği herşeyin fevkindedir... Ama ümmet-i Muhammed olarak bütün bunları bilmemize rağmen, bizler şunu da çok iyi biliyoruz ki, O’nu ve O’nun tebliğ ettiği çağlar üstü İlâhî Beyân’ı anlatmakla da mükellefiz… Çünkü bizler; “Gül”den bîhaber olup, O’ndan uzak kaldığı için bitap düşmüş gönüllere, O’nu tanı/ya/madığı için kararmış kalplere, O’nun gösterdiği “İz”den gitmediği/gidemediği için yolunu şaşıran akılsız akıllara ve yaratılış gâyesini idrâk edemeyen tâlihsiz insanlara “Gül”ü anlatmakla ve O’nun tebliğ ettiklerini tanıtmakla yükümlüyüz… Çünkü bizler; insan olmamızdan kaynaklanan her türlü eksikliğimize, beşerî tâkatsizliğimize rağmen; Muhammed ümmeti olmamız hasebiyle, kâbiliyetimiz ve gücümüz nispetinde, “Gül”ü ve tebliğ ettiği İlâhi Kelâm’ı; anlatmaya, tanıtmaya ve açıklamaya memuruz… Çünkü bizler; kalabalıklar içinde yalnız kalmış yürekleri, İlâhî vuslat deryasına ulaştırmak için “Gül” yaprağının âsude gölgesiyle buluşturmakla; ebedî hayatın güzelliğinden bîhaber olduğu için çoraklaşmış ruhları “Gül”ün rahmet iklimine eriştirmekle; “Gül”ün gösterdiği istikâmette gönülleri aşka getirmek ve kalpleri îman ateşiyle tutuşturmakla vazifeliyiz… Çünkü bizler; Peygamber Efendimiz(s.a.v.)’in cihanşümul nübüvvet ve risaletini, insânî haslet ve sünnetini, ahlâk ve faziletini; öncelikle anlamak, sonra yaşamak ve ondan sonra da anlatmakla görevliyiz… Bütün bu sebeplerden dolayı; “Gül”ü vasfetmeye, beşerin kelâm ve kalem gücü yetmese de, “fanilerin sözü, şiiri; O’nu anlatmaktan, tam manasıyla tarif etmekten fersah fersah uzak” kalsa da; bülbül nasıl gül için ömrünün hitamına kadar ağlarsa; bizler de idrâkimizdeki yetersizliğe, kulluktaki acziyetimize, ifâdelerimizdeki zayıflığa rağmen; öncelikle O’nu anlamaya, bilâhare O’nun gibi yaşamaya, ardından da O’nu anlatmaya son nefesimizi verinceye kadar devam etmekle mükellefiz… Zaten; dilinden “Gül” zikri eksik olmayan uşşâkın salât ü selâmı, ehl-i dilin “Gül” kokulu kelâmı, üdebanın yazılarındaki “Gül” ihtişamı, şuarânın dizelerindeki göz kamaştıran “Gül” ilhâmı ve ârifânın aşkını âşikâr ettiği “Gül” ihtirâmı asırların sinesinde silinmez izler bırakarak “Gül”ü anlatmıştır… Aynı “İz”i tâkip edecek Muhammedî yürekler de; kıyamete kadar bu yolda yürüyecek, “Gül”ü anlayacak, “Gül” gibi yaşayacak ve “Gül” kokularını dünyanın her yanına taşıyacaktır/ taşımalıdır… “Gül”ü hakikî mânâsıyla anlayamayanlar, O’nun sünnetini nasıl yaşayabilir ve O’nu nasıl anlatabilir? Şunu da hiç unutmamak gerekir ki, “Gül”ün ahlâkını ve örnek hayatını kendi nefsinde yaşamadan anlatmak, gülün kokusunu teneffüs etmeden, târif etmeye benzemez mi? Bu şekilde “Gül”ü anlatan sözler; sadece belâgat olarak dillerimizde arz-ı endâm etmez mi? Zâten dilimizle anlattığımız “Gül”e ait güzellikleri, davranışlarımıza yansıtamadığımız zaman, söylediklerimizin anlamı ve muhataplarımıza tesiri ne kadar olabilir ki? Gerçekten de, dilimizle davranışlarımız arasındaki mesafe her geçen gün daha çok arttığı için, söylediklerimizin hiçbir tesiri olmadı/olmuyor… Bu sebepten olsa gerek, hiç bu kadar “Kâbe’ne siyahlar yakışmadı”… İletişim ve teknolojik imkânlar bu kadar artmasına rağmen “Gül”e sevdâlıların boynu hiç böyle bükük kalmadı... “Gül”ü anlamaya ve bütün insanlığa “hâl” diliyle anlatmaya hiç bu kadar ihtiyacımız olmadı… Ama her şeye rağmen -sözlerimiz “Gül”e lâyık olmasa da, davranışlarımız O’nun hayatını gerektiği gibi yansıtamasa da- ümmet-i Muhammed’in en önemli vazifesi; öncelikle “Gül”ü anlamak, sonra takât ve istidadı nispetinde “Gül”ü temsil metoduyla tebliğ etmek ve iletişim teknolojisinin bütün imkânlardan faydalanarak “Gül”ü cihana tanıtmak ve anlatmaktır… Bir Allah dostu; “Zannımca, başkalarının başka şeylerin anlatıldığı kadar O’nu anlatabilseydik -ki anlatamadık-, başkalarının anlatılmasına imkan verildiği kadar O’nun anlatılmasına imkan verilseydi ve san’ata, hayata ait müesseseler O’nu anlatmak için tam seferber olabilseydi, bugün ki nesillerin gönlünde sadece O taht kuracak ve sinelerde sadece O olacaktı” demektedir… Yazının hitamında son olarak şunu söylemek istiyorum: O “Gül” bir duasında Yüce Rabbimizi tâzim ederken; “Seni lâyık olduğun surette senâ edemem… Sen kendini senâ ettiğin hâl üzeresin” diyordu... Biz de bu duâdan ilham alarak ‘Ey “Gül”! Biz Seni lâyık olduğun gibi anlatamayız… Sen, Yüce Rabbimizin senâ ettiği hâl üzeresin’ diyor ve O “Gül”ün, Mahşer günü bizleri de Livâü’l Hamd’in altında gölgelendirmesini niyaz ediyoruz… Bizleri “Gül”e ümmet edene, sonsuz hamd ü senâ olsun…

“Gül”e, ümmetinin solukları sayısınca salat ü selam olsun…

O “Gül”, Aşkın Mihrâbıdır

Yavuz Sultan Selimce

O “Gül”, aşkın mihrâbıdır, tende cânım “Gül” diyor,

Mihrâbıdır “Gül” uşşâkın “âh” eder bülbül diyor,

Tende cânım “âh” eder hicranda gönül diyor,

“Gül” diyor, bülbül diyor, gönül diyor, Resûl diyor…

[İslamcokguzel]