Bir Seven Var

[yağmur]

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Resûlullah (sas) şöyle buyurdu:

“Vaktiyle bir adam yolda giderken çok susadı. Bir kuyu buldu ve içine inip su alıp dışarı çıktı. Bir de ne görsün, bir köpek dili bir karış dışarıda soluyor ve susuzluktan nemli toprağı yalayıp duruyordu. Adam kendi kendine ‘bu köpek de tıpkı benim gibi pek susamış’ deyip hemen kuyuya indi, mestini su ile doldurdu ve mesti ağzına alarak yukarıya çıktı ve köpeği suladı. Onun bu hareketinden Allah Teâlâ hoşnut oldu ve adamı bağışladı.”

Buharî’nin bir başka rivayetinde “Allah ondan memnun oldu ve onu bağışlayıp cennetine koydu” beyanı yer almaktadır.

Sahabîler:

- Ey Allah’ın Resûlü! Bizim için hayvanlardan dolayı da seven var mı? dediler. Resûl-i Ekrem:

- Her canlı sebebiyle seven vardır, buyurdu.[1]

Buharî ve Müslim’in diğer bir rivayetlerinde de şöyle denilmektedir:

“Susuzluktan ölmek üzere olan bir köpek bir kuyunun etrafında dolaşıp duruyordu. İsrailoğullarından günahkâr bir kadın onu gördü, hemen çizmesini çıkardı ve onunla köpek için kuyudan su çekerek onu suladı. Bu yüzden o kadın bağışlandı.”[2]

Bu hadis-i şerif ve benzeri geçmiş topluluklara ait kıssalar vasıtasıyla Resûlullah (sas) ümmetine ders vermek istemiştir. Bu olayı anlattığında bazı sahabîlerin tuhafına gitmiş olmalı ki “Hayvanlardan dolayı da seven kazanabilir miyiz?” diye sormuşlardır. İnsanın bile hakkıyla değerini bulamadığı Cahiliyye toplumunda, hayvanlar canlı bir varlık olarak hiçbir değer taşımıyordu. Hayvanlar ancak ihtiyaçlar için kullanılan bir araçtı. İşte bu toplum kültürü içinde yaşamış ashâbında böyle bir anlayışı olmuştur.

Sevgili Peygamberimiz, “Her canlı sebebiyle seven vardır.” buyurarak bu soruyu soran sahabîler ve onlar gibi düşünebilecek bütün insanlara doğruyu göstermiştir. Hayır ve iyilik sadece insanlara yapılan davranışlar değildir. Allah Teâlâ’nın yarattığı bütün canlılara yapılacak iyiliklerden dolayı Yüce Rabbimiz razı olacaktır. Belki de yapmış olduğumuz bu iyilik bizlerin kurtuluşuna vesile olacaktır.

İkinci rivayette anlatılan olay daha da ilginçtir. Günahkâr (fahişe) kadın, yapmış olduğu küçük bir iyilik sebebiyle cennete konulmuş ve Allah’ın affını kazanmıştır. Hadis-i Şeriften yapılan kötü davranışların onaylandığı anlaşılmamalıdır. Ancak en darda olunan bir durumda samimiyetle yapılan iyi davranışların ne kadar büyük günahımız olursa olsun onlara kefaret olduğu anlaşılmaktadır. Nitekim Allah Teâlâ, Nisa sûresi 48. âyetinde şöyle buyurmaktadır:

“Doğrusu Allah, kendisine ortak koşulmasını asla affetmez. Ondan başkasını (diğer günahları) ise, dilediği kimseler için bağışlar ve mağfiret buyurur. Her kim Allah’a şirk koşarsa gerçekten pek büyük bir günah ile iftira etmiş olur…”

İslâm’da hayır yolları gerçekten pek çeşitlidir. Allah’ın yaratıklarına yapılacak iyilikler dünya ve ahiret saadetimizi sağlayacak en önemli işlerdir. İyiliği kim yaparsa yapsın, niyeti iyilik yapmak olduktan sonra mutlaka onun faydasını görür. Çünkü Yüce Rabbimiz iyilik yapanları sever.[3]

Halit AKILLI


[1] Buharî, Müsâkât 9, Mezâlim 23, Edeb 27; Müslim, Selâm 153. Ayrıca bk. Ebû Davûd, Cihâd 44; İbni Mâce, Edeb 8.

[2] Buharî, Enbiyâ sûresi, 54; Müslim, Selâm 155.

[3] Âl-i İmran sûresi, 148.

[İslamcokguzel]