Şecaat yâ Rasûlallah!

[yağmur]

Nâçâr olup sızlanma! Çâre yoğuracaksın! Sancısını çekecek, bizzat doğuracaksın!
Sende pişecek hamlık, sende coşacak ümit… Sen boş değilsin oğul! Sen çırasın, sen kibrit!

Madem ki böyle, kendi derdinde boğulmayı bırak da, başkalarının derdine derman olmaya bak. Su birikintisinde kaptanlık yapmak sana yetmesin. Ummâna açıl. Hayallerini geniş, ufkunu engin tut. Yüzmeyi öğren. Zira o zaman, hem boğulmaktan kurtulursun, hem de boğulma tehlikesiyle karşılaşanlara yardımcı olabilmek nimetine kavuşursun. Kıyıda duran, miskin, tembel ve âtıl bir seyirci olmak sana yakışmaz. Îcâbında dalgalara atıl, çaresizlere çare ol. Sıkıntıya düşmekten korktuğun sürece, başarmanın hazzını yaşayamazsın. Yorul, doğrul! Kendini fark et. Kuvvetini keşfet. Sonra kullan sana verilen her bir istîdâdı.

Örnek alacak birine muhtaçsan, çok arama. Allah kendisinden razı olası hazreti Ali’ye bak. Mâşuku uğruna canını tehlikeye atmayı, küçücük bir cüssede devâsâ bir gönül taşımayı onda seyret. Ellerini açınca hep, şefaat dileniyorsun ya hani, biraz da yiğitlik dilen. De ki: Şecaat yâ Rasûlallah!

♥

Nâçâr olup sızlanma! Aczini havâle et! O isterse istersin, ötesi yok, bu âyet!* Sende bitecek küfür, sende doğacak îmân… Oyalanma, sebep ol, seninle gelsin emân!

Ne kadar güçlü hissedersen hisset, unutma ki senden de güçlüsü var. Gayretlerin netice vermediğinde, çok çalışmana rağmen başaramadığında, kahramanca savaştığın halde kayıplar yaşadığında de ki: “Rabbim! Kudret Sen’in, acz benim. Takdirinden razı et. Arat, buldur, ağlat, güldür. Sen istemedikçe, hiçbir murâdına eremeyeceğini, şu cânıma bildir.” Peygamberler dahi vazifelerini îfâ ederlerken acze düştüler; ama Allah Teâlâ’ya olan yakınlıklarından bir şey kaybetmediler. Galibiyetleriyle de, mağlûbiyetleriyle de O’na yaklaşmış olan erleri hatırla. Îmânın kalbinde tekrar tekrar dirilmesi, her fitneden korunmuş olarak büyüyen bir çınara dönüşmesi için duâ et.

Gayrısıyla vakit kaybetme de, Allah kendisinden razı olası hazreti Hamza’ya bak. Fedâkârlığı ve Allah için savaşmayı onda seyret. Ellerini açınca hep şefaat dileniyorsun ya hani. Biraz da cesur ve yürekli olmayı dilen! De ki: Şecaat yâ Rasûlallah!

♥

Nâçâr olup sızlanma! Sen adamsın, sen ersin! Gariplerin sevince kavuşacağı yersin! Sende doğacak güneş, sende ağaracak tan… Bîçâre düşme oğul! Muhtaç sana bu vatan!

Zannetme ki kendin için varsın. Hayır! Sağında solunda, önünde ve arkanda ne kadar insan, hayvan ve bitki varsa, senin eline bakıyor. Onların her biri, senden istifade etmek ve seni hayra kavuşturmak için bekleşiyor. O halde duyarlı bir gönül büyüt. Başında taşımakta olduğun bir çift göze, görmeyi öğret. Kulaklarına duymayı, kalbine hissetmeyi tâlim ettir. Olur. Rüyâ âleminde her bir şey olur. Olana takılma, geçmişte hapsolma da, hayrolsun deyip devam et. Sana güvenip koluna tutunmuş olan garibe hainlik etme! Muhtaçlıkla kapına gelmiş olana izzeti ikram et. Haddini aşıp hak yeme! Hakkını yedirip zilletle devrilme.

Adâletli misâl için, başkasını aramana yok hacet. Allah kendisinden razı olası Hazreti Ömer ’e bak. Yürekli olmayı ve Allah için şefkati onda seyret. Ellerini açınca hep şefaat dileniyorsun ya hani. Biraz da bahadırlık dilen! De ki: Şecaat yâ Rasûlallah!

♥

Nâçâr olup sızlanma! Bunun için gelmedin! Ananın ak sütünü, bunun için emmedin! Sende gürleyecek hak, sende susacak bâtıl… Sakın ha kalmayasın, tembel, güçsüz ve âtıl!

Çünkü sen böyle olursan, âlemin içi sızlar. Çünkü sen haykırmazsan, bâtıl karşısında hak garip kalır. Diyorlar ki, yiğitliğin onda dokuzu kaçmaktır. O halde şu dokuz şeyden kaç: Haram, vefasızlık, hıyanet, yalan! Korkaklık, kabalık, ümitsizlik, kul hakkı ve talan! Şeytan mı? Ondan niye kaçacaksın. İhlâslı bir yiğit ol da, şeytan senden ürküp kaçsın! Arsız olma, yarsız kalma. Ne dertsiz ol, ne de gamsız. Çünkü böyle olursan, damarında kan uyuşur da, ağır bir hastaya benzersin, gâyesiz, heyecansız… Bize sevdâ kokuşlu, îmanlı kapler gerek! Hayır, tepeler değil, muhteşem Alpler gerek!

Allah kendisinden râzı olası hazreti Osman’a bir bak. Edepli ve hayâlı bir yılmaz nasıl olur, onda seyret. Ellerini açınca hep şefaat dileniyorsun ya hani. Biraz da zorlu şartların canı ve gözü pek savaşçısı olmayı dilen. De ki: Şecaat yâ Rasûlallah!

♥

Nâçâr olup sızlanma! Unutma, yüce Rabbin! Sen Allah’ın kulusun! Olmayacaksın bedbin! Sende gülecek hüzün, sende onacak yâre…Yâr’i kudretli olan, hiç kalır mı bîçâre!?

Öyle yok susuz kalıp da tükenmek. Çöle düşsen, vaha arayacaksın. Kötümserlik fütursuzca kapına dikildiğinde, karşısına çıkıp: “Benim Rabbim Allah!” diye haykıracaksın. Gözyaşı rahmet, hüzün sünnet, yara kefâret. Bunu böylece duy da, önce kendi kalbine, sonra nice başka kalbe iyice bellet! Sevgiliye aşkla bağlı olan için, yalnızlık mı var? “Üzülme, Allah bizimle beraberdir”. Kadir Mevlâ seninledir, bunu hisset. Hevâya kurban edene değil, Mevla’ya götürene mâşuk derler. Herkese meyletme. Önce bir bak, gönlünün aktığı kimsenin yolu yol mu? Hak çiğneyip zulmedene değil, adâletle hükmedene takıl. Öylesinin arkasında devam et.

“Âşık mâşuğunun sözünü okuduğunda, onunla konuşmuş sayılır. Çünkü âşık, mâşuğunda kaybolmakla ayılır”. Bu sözün mânâsı sana açılmadıysa eğer, oyalanma. Hemen dönüp, Allah kendisinden razı olası hazreti Ebû Bekir’e bak da, sevdâyı, vefâyı, hep genç ve diri kalan îmânı onda seyret! Ellerini açınca hep şefaat dileniyorsun ya hani. Biraz da yalnızca aşkla mümkün olan kahramanlığı dilen! De ki: Şecaat yâ Rasûlallah!

.
Neslihan Nur Türk