Can Muhammed Mustafa (s.a.v.)

[yağmur]

MUHAMMED MUSTAFA (SAV)

İnsanlığa son sığınak,
Can Muhammed Mustafa’dır.
Dört bir yanda bayrak bayrak,
Şan Muhammed Mustafa’dır.

Yaratan’a dîdâr idi,
Medâr-ı iftihar idi,
Nebîlikte serdar idi,
Ön Muhammed Mustafa’dır.

Zannederek pek uzakta
Gönül yaslı, can firâkta,
Şefkât yüklü her şafakta,
Tan Muhammed Mustafa’dır.

O’nun kutlu aşkı ile
Yıldızla ay gelir dile,
Aydınlanır gece bile,
Gün Muhammed Mustafa’dır.

Dindirir gönülde ahı,
Dâim müjdeler felâhı,
Şefaâtte şahlar şahı
Han Muhammed Mustafa’dır.

Habîbidir Yüce Hakk’ın,
Hayran O’na uzak yakın,
Gönüllerde akın akın
Yön Muhammed Mustafa’dır.

Ümit edip şefaâti,
Gönderelim salavatı.
Uyan artık doğu batı,
Din Muhammed Mustafa’dır.

Zamanın yüz akı olan,
Sevgilere doku olan,
Teri, güle koku olan
Ten Muhammed Mustafa’dır.

Hak bayrağın dikip gelen,
Güneş gibi çıkıp gelen,
Tâğutları yıkıp gelen,
Çün Muhammed Mustafa’dır.

Rabb’in adıyla yan yana
İsmi yazılıdır cana,
Yedi semâ baştan sona
Ün Muhammed Mustafa’dır.

Vaslı dört gözle beklenen,
Aşkı canda beleklenen,
Fecir vakti çiçeklenen
An Muhammed Mustafa’dır.

Kutlu çağın uyandığı,
Ruhun aşka boyandığı,
Sevgilerin dayandığı
Yan Muhammed Mustafa’dır.

Sırlar gizli hırkasında,
Nice resûl arkasında,
Peygamberlik halkasında
Son Muhammed Mustafa’dır...

Bestami YAZGAN

[yağmur]

Hiçliğimi,aczimi,bihaber halimi unutmuş,hiç açmamacasına kapamışdım kara kaplı sandıklara...

Unuttum Efendim kim olduğumu,nereden geldiğimi,nereye gitmekte olduğumu...

Zaman oldu unuttu ben biçare Seni...Ümmetim diyerek gül yüzünden akan inci tanelerini...

O kadar yandırdı,yanılttı ki bendeni dünya;şaşalı kıskacına hapsetti adeta...

Sınavda olduğumu unuttum Efendim..