İstemeden Medine'den Ayrıldım

[yağmur]

ağlaya ağlaya yollara düştüm,
şükür olsun muradıma eriştim.
Medine göründü yandım tutuştum,
ölüm ver Allahım verme ayrılık,
ölüm ver Allahım verme ayrılık.

Medine göründü yandım tutuştum,
ölüm ver Allahım verme ayrılık,
ölüm ver Allahım verme ayrılık.

Yeşil kubbe görününce gözüme,
boynum büküb elim koydum dizime.
Uyandımki Su serperler yüzüme,
aklımı başımdan aldın ayrılık,
aklımı başımdan aldın ayrılık.

Uyandımki Su serperler yüzüme,
aklımı başımdan aldın ayrılık,
aklımı başımdan aldın ayrılık.

Ferhat gibi canım yandı kavruldum,
Şirin gibi ciğerimden vuruldum.
İstemeden Medineden ayrıldım,
bir derdimi yüzbin ettin ayrılık,
bir derdimi yüzbin ettin ayrılık.

İstemeden Medineden ayrıldım,
bir derdimi yüzbin ettin ayrılık,
bir derdimi yüzbin ettin ayrılık.

Yeşil kubbe görününce gözüme,
boynum büküb elim koydum dizime,
Uyandımki Su serperler yüzüme,
aklımı başımdan aldın ayrılık,
aklımı başımdan aldın ayrılık.

Uyandımki Su serperler yüzüme,
aklımı başımdan aldın ayrılık,
aklımı başımdan aldın ayrılık.

[yağmur]

Giderken mutluluk ve sevinçle gittiğimiz o yerlerden, hüzünle dönmekteyiz. Hiç istemeden mecburi istikamet için geri yurduna avdet ediyorsun..
Fakat gönüllerimiz ve düşüncelerimiz o kutsal yerlerde kalmakta. İnsan geriye dönmek istemiyor, sanki ölse yeridir. Oralarda mutluluk var nebilim saadet var, oralarda manevi hayat, ebedi sevinçler var..
Yaşam orada kısaca :(
Oralarda ebedi olarak kalmak, bir şeref, bir mutluluktur. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem efendimize maddi-manevi komşu olabilmek. Yüce Rabbim (c.c.) nasip eylesin!..
Alıntı