Celaleddin Ada - Gel sultanım

[yağmur]

Ne kelam yetiyor seni anlatmaya ne kalem
Ne seni rüyalarda görmek yetiyor bu hasreti bitirmeye
Ne de Medine'ye gelmek, esselamün aleyküm Sultanım demek dindiriyor içimdeki özlemi
Seni sevmek gözlerimi cennete açmak demek benim için
Seni sevmek göğüs germek, sabretmek demek bu kokuşmuş dünyada yaşayabilmem için
Gel diyebiliyorum sadece senin için
Gel deyişlerim içimdeki yangını dışıma vurabilmek için
Çünkü ben çok seviyorum Seni Allah için

Mecnunun, Maşukun, Meftunun say beni
Ey İsa'nın, Musa'nın, İbrahim'in cümle Peygamberin, Kainatın Peygamberi
Sana olan aşkımın aşkına mahşerde ümmetinden say beni
Bil ki ömrüm seni meczup gibi sevmelerle gel demelerle son bulacak
Bil ki yüreğim Ahmed'im Ahmed'im diyerek duracak
Gel diyebiliyorum içimdeki hasreti dindirebilmek için
Sana gel diyebilmek tek teselli benim için
Allah Habibimi sevin dediği için
Seni çok seviyorum Allah için

Gel Sultanım gel cananım
Gel yandı bağrım kurudu göz pınarım
Gel dermanım gel fermanım
Gel padişahım gel...

[yağmur]

Öyle özlüyorum ki Medine seni, ne mis kokunu alabiliyorum buralarda, ne o insana huzur veren durumunu, Özlüyorum Ya Rasulallah...
Ne içimdeki yangınım bitiyor, ne de o yangını söndürmek için akıttığım gözyaşı..
Sabah meltemlerinin kulağına "nerdesin biliyor musun" diye, edebe dikkat etmen gerektiğini fısıldayan sözlerini duyamıyorsun buralarda...
Gözlerini kapattığında seher yelinin hafiften yüzünü okşamasını hissedemiyorsun...
Cennetül baki de güvercinlerin ürkek fakat kendinden emin bir şekilde buğday yemesini, ve en ufacık bir harekette toprağı havaya kaldıraraktan uçmasını göremiyorsun..
Özleniyorsun ey Kutlu Şehir özleniyorsun ama nafile...

[mahser]

Öyle özlüyorum ki Medine seni, ne mis kokunu alabiliyorum buralarda, ne o insana huzur veren durumunu, Özlüyorum Ya Rasulallah...
Ne içimdeki yangınım bitiyor, ne de o yangını söndürmek için akıttığım gözyaşı..
Sabah meltemlerinin kulağına "nerdesin biliyor musun" diye, edebe dikkat etmen gerektiğini fısıldayan sözlerini duyamıyorsun buralarda...
Gözlerini kapattığında seher yelinin hafiften yüzünü okşamasını hissedemiyorsun...
Cennetül baki de güvercinlerin ürkek fakat kendinden emin bir şekilde buğday yemesini, ve en ufacık bir harekette toprağı havaya kaldıraraktan uçmasını göremiyorsun..
Özleniyorsun ey Kutlu Şehir özleniyorsun ama nafile...