Peygamberimizin İrtihalinden Sonra Gözyaşlarınızı tutamayacaksınız!..

tarafından yağmur Cuma Şub. 11, 2011 7:34 pm

Kişiliği ve niteliği her ne olursa olsun hiç bir insan O'nun (Sav) kadar sevilmedi.Hiçbir faninin ölümü geride kalanları O'nun ki (Sav) kadar yakmadı.Hiçbir yaratılmış vefatının üzerinden bu kadar zaman geçmesine rağmen hala bu kadar diri ve Sevgili olamadı.
Öyle ki, Guinnes rekorlar Kitabına geçecek biçimde, 21.ci yy'da bile dünyada en çok kullanılan erkek ismi O'nun (Sav) ismi oldu.
Ama O'nun (Sav) tadını O'nu (Sav) yaşayarak almışların,O'ndan (Sav) geride kaldıkları zaman içinde düştükleri acı ve keder,destansı boyutlara ulaşmıştır.

- Allahümme Salli Ala Seyyidina MUHAMMED'İN Ve Ala Ali Seyyidina MUHAMMED -

Eşi Ümmü Seleme (R.anha) Anlatıyor ;

- O (Sav) Vefat ettiği gün biz bir araya toplandık.Hep Ağlıyorduk.O gece sabaha kadar uyumadan ağladık.Cenazesini aramızda görmekle biraz teselli bulduk.Seher vaktiydi,ansızın kazma kürek seslerini işittik.Ağlamamız şiddetlendi.Mescidde toplanmış olan arkadaşlarıda ağlıyordu.Adeta bütün Medine tek bir hıçkırık olmuş,sarsılıyordu.
Derken Bilal (R.a) sabah ezanını okudu. "MUHAMMED" dediğinde ızdırap artık dayanılmaz noktadaydı.Cenazesini defneden arkadaşlarının önünü biricik kızı Fatima (R.anha) kesiyor ve hesap soruyordu ;
- O'nu (Sav) toprağa gömüpte evinize dönmeye gönlünüz nasıl razı oldu.O gül bedene nasıl kıyabildiniz?

Her Müslüman bir yana savruldu.Bütün başlar eğikti.Bütün omuzlarda ve bedenlerde deprem vardı.Bütün diller suskundu.Geride bıraktığı acı vefatını takip eden ilk günlerle sınırlı kalmadı.Arkadaşlarının bir kısmı hala aynı şehirde oturmaya ve her gün O'na (Sav) ait bin çeşit anıyı yaşamaya güç yetiremeyeceklerini anladılar.Medine'yi Terk ettiler.Bunlardan biri Habeş'li Bilal'di. (R.a) Şam'a gitti ve o günden sonra bir daha ezan okuyamadı.Çünkü ezanın içinde "MUHAMMED" vardı.
Bir istisna hariç.Şam'da bir gece rüyasından O'nu (Sav) gördü.
- "Ey Bilal" diyordu, "Beni üzdün".Komşuluğumu bıraktın.Beni ziyaret etmiyorsun."

Bilal üzerinden örtüyü attı ve Medine yoluna düştü.Ezan okumasını istediler.Israr ettiler.
Dayanamadı.O'nun (Sav) günlerindeki yerine çıktı.Vakit öğleydi.Elini kulağına götürdü.

- "ALLAHÜEKBER", dediğinde Bilal'in sesini çok iyi tanıyan,suskunluğunun sebebini çok iyi bilen ve yıllardır Bilal'in sesine ve onu susturan sebebe de hasret duyan Medine halkı bir kıyamet manzarasını andırır biçimde sokaklara döküldü.Hz.MUHAMMED'in (S.A.V.) dirildiğini düşünmüşlerdi.Ezanı bitiren Bilal (R.a) ;

- " Dostlar size müjdeler olsun" dedi. "On'a (S.a.v.) Ağlayan göz cehenneme girmez"

Arkadaşlarından birinin ayağının siniri kasılmıştı.Yanındaki bir tavsiyede bulundu.
- İnsanlardan en sevdiğin ismini an,iyileşsin.
- MUHAMMED dedi.
Hz. Ömer'in (R.a) oğlu Abdullah O'nun (S.a.v.) ardından kendi vefatına kadar yıllarca O'nun (S.a.v.) adını her andığında,ağladı.
On sene hizmetine bakan o haşarı çocuk Enes (R.a) Yüz yaşındaydı,Çevresini saran torunlarına anlatıyordu.
- Sevgilimden ayrılalı seksen sene oldu ve Allah'a (c.c.) Yemin ederim O'nu (S.a.v.) rüyamda görmediğim tek bir gece geçirmedim.
Uzun söze ne gerek !

Allahümme Salli Alâ Seyyidina MUHAMMED'İN Ve Alâ Ali Seyyidina MUHAMMED