Kâbe'nin Dayanılmaz Cazibesi

tarafından yağmur Çarş. Ocak 05, 2011 2:53 pm

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

"Kâbetullâh ile ey dil sanasın mülk-i cihân
Bir kara benli güzel mahbûba dönmüşdür hemân.
Taşlıcalı Yahya

(Ey gönül, şöyle tasavvur et ki, Allah'ın Kâbesi ile
dünyanın bütün varlığı kara benli güzel bir sevgiliye
dönüşmüştür.)

-Şu önümde duran Kâbe'nin hiçbir mimârî
özelliği ve sanatsal değeri olmadığı halde,
insanlar neden onu seyretmeye doyamazlar?
-Neden gözlerini ayıramazlar ondan?

-Hergün tavaf edip, önünde namaz kılmalarına, uzun uzun bakmalarına rağmen neden
hep "doyamadık" derler?
-Eni-boyu 11x12 metre ve yüksekliği 13metre, yani en fazla 3 katlı, balkonsuz ve
penceresiz bir bina görünümündeki bu yapı
-Tamamen bir taşlık-kayalık olan ve hiçbir
şekilde ziraate, tarıma elverişli olmayan, hiçbir turistik değer taşımayan Mekke arazisi
bunca kitleleri nasıl çeker kendine?neden insanların gözünde bu kadar azametli durur?
-Şu Mina... Şu Müzdelife... Ne bir mesire yeri olur ne de bir akar su bulunur... Ne bir deniz sahiline benzer ne de yeşillik bir yaylaya... Peki bu insan seli burada ne arar?
-Her türlü sıkıntı ve zahmete karşın neden
her hacca giden bir daha, bir daha ister?

Neden?
Bu yıl hac sırasında günlerce Kâbe'de, Mekke'de bu sorulara cevap aradım durdum.
Bir hayli dünyevîleşmiş ve sekülerleşmiş günümüz insanının gözüyle bu manzaraya bakarsanız, bu soruların cevabı elbette akim
kalacaktır. Çünkü pragmatik bir getirisi yoktur buranın. Hele hele binlerce kilometreyi
katedip gelen ve kucak dolusu para harcayan, zahmet çeken ve bu arada hasta olan, hatta ölen bu insanların durumu biraz da
abes görünebilir. Ama hayır hayır... Bu soruların elbette cevabı var ama bir başka pencereden bakmak lazım.
Efendim, Hac ibadetinin hikmetleri, Hz.Âdem'in, Hz. İbrahim ve İsmail'in, Hacer'in
ve nihayet insanlığın son kılavuzu Hz.Muhammed (s.a.s.)'in hatıraları, Kur'an'da geçen bölgeyle ilgili bir dizi âyet-i kerimenin
izahı uzun mesele... Coğrafyanın İslam tarihi
açısından değeri ve kutsiyeti sayfalarla anlatılmaz.Bütün bunları da hesaba katarak
ben sözü kısa tutmak için gördüğüm manzarayı şöyle yorumladım: Sanki Yüce Allah
yeryüzünün bu parçasına vaktiyle bir parmak bal sürmüş, insanoğlu bu balın etrafında dolanıyor, dolanıyor, dolanıyor... Ne o bal
bitiyor ne de etrafındakiler doyuyor... Ondan
gerçekten ilâhî bir tat alıyor, lâhûtî bir koku
alıyor. Kâbe'yi ilk gören kişi sanki yıllarca
aradığı, hasretini çektiği sevgilisini görmüş gibi bir heyecana kapılıyor. Ziyaretçi onda
kendisinin de izah edemediği bir cazibeye kapılıyor. Hatta sanki Elest Bezmi'nde verdiği sözü hatırlayarak ,"İşte sana, senin kapına geldim Yâ Rabbî diyor. Yoksa hiçbir dünyevi menfaat bu kadar insanı buraya toplayamaz.
Velhasıl söz dönüp dolaşıp şuraya geliyor:
Allah ne büyüktür!
Bir an farzedelim ki Kâbe-i Muazzama çok güzel ve münbit bir ovada, yeşillikler içinde
veya bir deniz sahilinde olsun, etrafından şırıl şırıl nehirler aksın. Acaba o zaman Allah'ın büyüklüğü bu kadar aşikâr hissedilebilir, bu
kadar kolay anlaşılabilir miydi? Veya mü'min böylesine bir marifete erişebilir miydi?
Türkiye'ye döneceğimiz gün bile veda tavafını yaptıktan sonra, artık kimse otelden ayrılmasın, kimse Harem'e vs. gitmesin, kaybolmasın diye sıkı sıkı tenbihte bulunmamıza rağmen o dönüş telaşesinin içinde bazı
hacılarımızın, "Hocam, daha vakit var, izin verin bir kere daha Kâbe'ye varıp geleyim"

şeklindeki isteklerine muhatap olunca, Taşlıcalı Yahya'nın yukarıya aldığımız beytini hatırladım.
Demek ki, şairimiz Kâbe'yi ve onun o ilâhî
câzibesini güzel bir sevgiliye benzetirken
gerçekten mübalağa etmemekte ve demek
ki, bağrı yanıkların gönlü gerçekten ferman
dinlememektedir
Kuddusi Doğan - Nurdağı Müftüsü