Medine-i Münevvere'nin Kıymeti

[yağmur]

-Medine, harem kılınmış şehir. İki haremden biri; Hz. Peygamber; “Hz. İbrahim Mekke’yi harem kıldığı gibi ben de Medine’yi harem kıldım” buyurmuştur.
Harem; korunmuş dokunulmaz, bazı şeylerin yasaklandığı, her türlü tecavüzden güvenli yer anlamına gelir. Böyle bir şehre yolculuk ve orada iskân ne kadar önemli.
-Medine, yeryüzünde Allaha en sevimli toprak parçası. Çünki Medine bir peygamber şehri. Sağlığında O’nu davet ederek İslam’ın nuru ile aydınlanmış şehir.
“Bütün beldelere galip gelecek bir beldeye hicretle emrolundum. Ona Yesrib diyorlar. O Medine’dir. Körüğün demirin pasını temizlediği gibi, Medine de kötü insanları temizleyecektir.” (Buhari, Fezailü’l Medine)
Hz. Peygamber’in hicret ettiği ve halen medfun olduğu şehir. Hz. Peygamber’i hayatında olduğu gibi vefatında da saklayan, bekleyen, ona kucak açmış olan şehir.
-Medine ilk İslam başkentidir. Şair Nabi Medine için şöyle söylüyor:
“Hakikat cennetinin en korunmuş köşesi peygamberlik ilinin başşehri Medine’dir.
Uyuduğu yer o yer o nebiler şahının cennet eğer yüzükse kaşı da Medine’dir.”
Medine’ye Hz. Peygamber’i ziyarete giden herkes bu emin beldede, cennetin kaşında bir zerre olabiliyorsa ne mutlu.
-Medine Allah Resulü’nün gönlünde taht kurmuş bir şehirdir. Dolayısıyla onu methederek şu sözleri söylemiştir:
“Medine İslam’ın kubbesi, imanın evi, hicretin yurdu, helal ve haramın beyan olduğu yerdir.” (Taberani, Mucemü’l-kebir, 20/58(1336)
“Mekke ve Medine’ye geçit veren yolların her birinde saf tutmuş melekler var, buraları korurlar…”(Buhari, Fiten,27,35;Müslim, Fiten,113)
“En son harab olacak İslam beldesi Medine’dir.” (Tirmizi, Menakıp, 67)
“Kim Medine’nin sıkıntılarına ve musibetlerine sabrederse kıyamet gününde ona şefaatçi olacağım.” (Müslim, hac, 484)
-Medine, Hz. Peygamber’in duasına mazhar olmuş bir şehirdir:
Peygamberimiz ve ashabı Medine’ye hicret ettiklerinde memleketlerinden uzak olmanın sıkıntısını yaşadılar. Medine’nin havası da onlara ağır gelmişti. Rasulullah’ın ashabı hastalığa tutuldular. Namazda ayakta duramayacak hale geldiler. Ashabın bu durumunu gören peygamberimiz “Ya Rabbi, Mekke’yi bize sevdirdiğin gibi Medine’yi de bize sevdir. Mekke’yi bize bereketli kıldığın gibi Medine’yi de bize iki katlı bereketli kıl, Allah’ım Medine’nin ölçeklerine ve tartılarına bereket ver bize sıhhat ver ” (Buhari,Medine12,Menakıbü’l Ensar 46. Müslim, hac,480; Buhari, sahih, c.2,s.224,225) diye dua etmişti. Bu duanın bereketi hâsıl olmuş ve bizlere de nasip olmuştur.
-Medine’ye gelen her hacı ve umreci Hz. Peygamber’in misafiridir. Onu ağırlamadan göndermez. O’nun ağırlamadığı misafirin vasıtası o beldeden ayrılamaz.
Medine’de yaşamak, kısa süreli de olsa O’na komşu olmaktır. Tıpkı Hz. Ebu Bekir gibi, Hz. Osman gibi, Hz. Ebu Eyyub gibi. Onun komşusu olmayı bize nasip eden Allah’a hamd olsun. Nasıl yaşarsak öyle ölür, nasıl ölürsek öyle dirileceğimize göre; bu dünyadaki ona komşuluğumuz ahretteki komşuluğunun göstergesi olsun inşallah.
-Medine, Mekke’den de evvel Müslüman olmak şerefine nail olmuş bir şehirdir. İslam Dini oku emri ile Mekke’de doğduğu halde Medine’de büyüyüp gelişmiştir. Hira Dağından doğan nur, Medine’yi aydınlatmış ve nurlu şehir olmasını sağlamıştır.
-Medine’yi ziyaret hali vakti yerinde olanlar için bir vefa borcudur. İlk Müslümanlar ve Peygamber Efendimiz nice sıkıntılara göğüs gererek, mücadeleler vererek dini mübini yaymaya çalışmışlardır.
-Medine, Hz. Peygamber’e muhabbetimizi arzetme fırsatını bulduğumuz şehir. Dolayısıyla yüreğini bu sevgiyle dolduranların koşup geldikleri, sevgi yüklü bir şehir. Sevginin dolup taştığı, coştuğu bir şehir.
-Medine’de edebe riayet edilmelidir.
Medine’ye girerken edeple girilmeli. Tıpkı Nabi’nin ifadelerinde olduğu gibi:
“Sakın terki edepten kuy-i mahbub-u Hüda’dır bu.
Nazargah-ı ilahidir. Makam-ı Mustafa’dır bu.”
Ahmet Rufai Hazretleri de edeple giriyor Medine’ye, “kirli ayakkabılarımla Rasulullah’ın huzuruna girmek istemiyorum” diyor. Bir ikindi namazından sonra Ravza’ya girerek Rasulullah’ı selamlıyor. Karşılığında “aleykümselâm” cevabını alıyor. Bu rütbeyi edebiyle kazanıyor.

[aytendeniz]

:( meleyim gönlüne saglık okuyunca sanki ordaydım çok duygulandım

Sakın terki edepten kuy-i mahbub-u Hüda’dır bu.
Nazargah-ı ilahidir. Makam-ı Mustafa’dır bu.”
bu güller sana ...