Rabbin seni bilir mi ey müslümân?

[yağmur]

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Üveys’e sordular ki: “Namâzda huşû nedir?” Dedi ki: “İğne batsa, bir şey hissetmemektir” Ona, “Nasılsın?” diye, suâl etti bir mü’min. Buyurdu: “Bir insan ki, kalkınca sabahleyin, Akşama sağ çıkar mı, çıkmaz mı, yok haberi. Böyle âciz bir kulun, nasıl olur ahvâli?.”

Bir gün, ziyâretine gitmişti onun bir zât. Dedi: “Eder misiniz bana biraz nasîhat?” Peki deyip, o zâta yaptı nasîhatını. Sordu ona: “Ey kişi, bilir misin Rabbini?” O bilirim deyince, buyurdu: “Öyle ise, Ondan gayrilerini, lüzum yok bilmenize. Bir kul ki, Sahibini biliyorsa o şâyet, Ondan başkalarını, bilmesine yok hâcet.” O kişi, böyle bir söz duymamıştı kimseden. Duygulandı be gâyet onun bu cümlesinden. Dedi ki: “Bir tek daha nasîhat edin şu an.” Sordu ki: “Rabbin seni bilir mi ey müslümân?” Elbet bilir deyince, buyurdu ki: "Ey kimse! Seni, Ondan gayrisi bilmesin öyle ise. Bir kul ki, onun Rabbi bilirse onu şayet, Ondan gayri birinin bilmesine yok hâcet.”

[aytendeniz]

“Ey kişi, bilir misin Rabbini?” O bilirim deyince, buyurdu: “Öyle ise, Ondan gayrilerini, lüzum yok bilmenize.