Medine-i Münevvere Aşıkları

tarafından yağmur Paz Ağus. 15, 2010 7:49 pm

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Medine bir yeryüzü Cennetidir. Cennetlerin aşık olduğu Peygamber orda yatar. On bin sahabe orda yatar. Meleklerin her an salât ettiği Efendimizi misafir eden Yeşil Kubbe’nin etrafında aşıklar dönüp dururlar. Her yıl beş milyon insan o güzeller güzelini ziyarete gider. Kim Afrika’dan kimi Avustralya’dan kimi Amerika’dan... Dünyanın öbür ucundan O Efendimizi ziyarete gelirler.

Ne insanlar tanırım on yıl para biriktirmiş ekmeğinden aşından artırmış sonra Hacca gelmiş Hz. Peygamberi ziyarete gelmiş…

Yeşil Kubbe’nin etrafında ne aşıklar gördüm. Bir siyah derili kalbi nur dolu kardeş gördüm. “Esselâtu vesselamu aleyke Yâ Rasûlallah!” derken cereyana kapılmış gibi titriyordu. İnci gibi gözyaşları siyah yüzünün yanaklarının üzerine damlıyordu. Belki bir saat boyunca salât-ü selam getiriyor ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordu...

Bir Afganlı tanıdım Medine’de. Her şeyini kaybetmişti. Çocukları ailesi hepsi şehit olmuştu Afgan dağlarında. O da bir bacağını vermiş Allah için. Koltuk değnekleri ile gelirdi Ravza’ya. Her gece saat 3’te bir de bakardım ki herkesten önce gelmiş selâm kapısında bekliyor…

Her şeyini kaybetmiş fakat Resulullah’ın cemalini görmüştü bu kardeşim. Şöyle yalvarırdı Resulullah’a: “Ya Resulallah! Her şeyimi feda ettim i’la-yı kelimetullah için. On tane yiğidimi şehit verdim Allah yoluna gazilik rütbesi ile şereflendim çok şükür Ya Resulallah. Şefaat et bu garibe… Şehitlik nasip olmadı. Bari şu Cennetü’l Bâkî’nin topraklarına gark olayım. Efendim! Senin mübarek ayaklarının değdiği Cennetü’l Bâkî toprağını saçsınlar üzerime. Üzerimi örtsünler o mübarek topraklarla. Ya Allah! Habibin hatırına beni Cennet’ül Bâkî’ye kabul et.”

Aradan 3 yıl geçti o mübarek Afganlıyı bu yıl Ravza’da göremedim. Büyük ihtimalle Cennet’ül Bakiye kavuşmuştur. Başta dedim ya Medînetü’n Nebi’yi anlatmak ne mümkün…