Çocuklara Hayır Dua

[yağmur]

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

İkram ve lütuf ne kadar büyük ise bunun şükrü de o derecede çok olmalıdır hiç şüphesiz. Bilindiği üzere şükür, Allah Teâlâ’nın verdiği nimeti yine O’nun yoluna sarf etmekle olur. O’nun yolunda infak ederek, verdiği mala, onun yolunda hizmete koşarak O’nun lütfu olan beden ve sağlığımıza şükrümüzü ifade ederiz. Allah Teâlâ’nın vermiş olduğu ilmi insanlığın hayrına kullanmak, onu başkalarına da öğretmek ayrı bir şükür ifadesidir.

Evlatlarımız, Yüce Yaratıcının biz kullarına bahşetmiş olduğu en güzel ikram ve lütufların ilk sıralarında gelir. Evlatlarımızı Yüce Rabbimizin seveceği, hoşnut olacağı bir kul olarak yetiştirme gayreti de evlatlarımızın şükrünü eda etme vesilelerimizdir. Ahiret kaygısı taşıyan her anne baba, elinden geldiği kadar bu yolda emek sarf eder ve gayret gösterir. Bu gayretlerin yanı sıra çocuklarımızın dünya ve ahiret saadeti için Rabbimize edeceğimiz dualar çok büyük önem arz etmektedir. Zira biz ne kadar gayret edersek edelim, ne kadar emek harcarsak harcayalım takdir Yüce Rabbimizindir. Her halükarda O’nun dediği olur.

Nitekim Allah Teala, “Bana dua edin, duanızı kabul edeyim...” (Mü’min: 40/60) buyurarak hem Kendisine dua etmemizi hem de duanın önemini bizlere bildirmiştir.

Nu’man bin Beşîr (r.a.) şöyle anlatır:

“Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm): «Dua ibadetin kendisidir» buyurdular ve sonra şu âyetiokudular: «Bana dua edin ki size icâbet edeyim. Bana ibadet etmeyi kibirlerine yediremeyenler alçalmış olarak cehenneme gireceklerdir.»1 (Gâfir 60)

Rabbimizin bu emri ve Efendimiz Aleyhissalatü Vesselam’ın tavsiyeleri üzerine dua hayatın bir parçası haline getirilmelidir. Hem kendi evladımıza hem de bütün diğer evlatlara salih müslümanlardan olmaları için dualar eksik edilmemelidir.

Çocuklara hayır duada bulunmak aynı zamanda peygamberi bir ahlaktır. Yeri geldikçe hem kendi evlatlarına hem de ümmetinin evlatlarına dua eden2 Aleyhissalatü Vesselam Efendimiz:

“Ben dedem İbrahim’in duasıyım”3 buyurarak duanın nesiller üzerindeki etkisine de dikkatlerimizi çekmektedir.

Haklarında:

Andolsun, onlar sizin için, Allah’ı ve ahiret gününü arzu edenler için güzel bir örnektir (Mümtehine 6) buyrulan diğer peygamberler de nesillerinden gelmiş ve gelecek olan evlatlarına, torunlarına dua etmişler, Allah Teala’dan onlar için hayırlar dilemişlerdir.

Bu peygamberi ahlaklardan öğrendiğimize göre daha çocuk dünyaya gelmeden önce hayırlı, salih bir evlat olması için dua etmek gerekmektedir. Nitekim Zekeriya (a.s.) Rabbine:

“Rabbim! Bana tarafından hayırlı bir nesil bağışla. Şüphesiz sen duayı hakkıyla işitensin” (Al-i İmran 38) diye niyazda bulununca kendisine melekler tarafından, iffetli ve sâlihlerden bir peygamber olacak olan Yahya (a.s.) müjdelenir.4

Hz. İbrahim ve oğlu Hz. İsmail (a.s.), Kâbe’yi inşa ederken bir taraftan da şöyle dua etmektedirler:

“Ey Rabbimiz! Bizi sana boyun eğenlerden kıl, neslimizden de sana itaat eden bir ümmet çıkar, bize ibadet usullerimizi göster, tevbemizi kabul et; zira, tevbeleri çokça kabul eden, çok merhametli olan ancak sensin.” (Bakara 128)

Çocuk dünyaya geldiğinde de onun geleceği için sığınılacak tek kapı Allah Teâlâ’dır hiç şüphesiz. Onun için korkulan en kötü şey de çocuğun ileride şeytanın tuzaklarına kapılıp hem dünyasını hem de ahretini perişan etmesidir. İşte bu korkuyu ta iliklerinde hisseden İmran’ın Karısı, Hz. Meryem’in annesi, dünyaya gözlerini yeni açmış yavrusu için şöyle dua eder:

“Rabbim!...Ona Meryem adını verdim. Kovulmuş şeytana karşı onu ve soyunu senin korumanı diliyorum.” (Al-i İmran 36)

Kendisini Allah’a karşı sorumlu hisseden her anne baba evlatlarının da ibadetlerinde titiz davranmalarını ve onların Allah Teala’nın emir ve yasaklarına boyun eğmelerini isterler. Bu ibadetlerin en başında da namaz gelir. Namaz adeta diğer ibadetlerin de tetikleyicisidir. Bu sebeple çocukların namaz kılmaları konusunda hem örnek olarak hem bu konuda onları ikaz ederek hem de onlara dua ederek çok titiz davranılmalıdır. Hz. İbrahim (a.s.)’ın Rabbine olan şu yakarışları bu konuda oldukça dikkat çekicidir:

“Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelecekleri namazı devamlı kılanlardan eyle; ey Rabbimiz duamı kabul et!” (İbrahim 40)

Bu dua ile birlikte Hz. İbrahim (a.s.), ileride gelecek olan nesli için, onlara ülfet edecek hayırlı arkadaşlar da niyaz etmektedir. Zira arkadaşın, kişinin ahlakı üzerindeki etkisi asla tartışılamaz. Hz. İbrahim (a.s.)’ın duası Kur’an-ı Kerim’de şöyle haber verilmektedir:

“Ey Rabbimiz! Ey sahibimiz! Namazı dosdoğru kılmaları için ben, neslimden bir kısmını senin Beyt-i Harem’inin (Kâbe’nin) yanında, ziraat yapılmayan bir vâdiye yerleştirdim. Artık sen de insanlardan bir kısmının gönüllerini onlara meyledici kıl…” (İbrahim 37)

Kişi elbette ki evlatları için hem dünya hem ahiret güzelliği ister. Dünyada iken de iyilik ve güzellikler istemek elbette ki kınanacak bir davranış değildir. Nitekim Hz. İbrahim (a.s.) çocukları için Rabbine şöyle niyaz etmektedir:

“…ve meyvelerden bunlara rızık ver! Umulur ki bu nimetlere şükrederler.” (İbrahim 37)

Kur’an-ı Kerim, müminlere farklı bakış açıları ve ufuk genişliği de kazandırmaktadır. Bu ufuk genişliğini evlatlarımıza yapacağımız dualarda kullanmak dualarımıza ayrı bir boyut kazandıracaktır. Mümin ve müttakilere önder olacak bir evlat isteği de bu dualara çok güzel bir örnektir. Nitekim Allah Teala İbrahim (a.s.)’a “Ben seni insanlara önder yapacağım” buyurduğunda İbrahim (a.s.)’ın niyazı şöyle olmuştur:

“Soyumdan da (önderler yap, yâ Rabbi!)” (Bakara, 124)

Şu ayette de bu duaya yer verilmektedir:

“(Ve o kullar): Rabbimiz! Bize gözümüzü aydınlatacak eşler ve zürriyetler bağışla ve bizi takvâ sahiplerine önder kıl! derler.” (Furkan, 74)

Hâsılı evlatlarımız bizim hem dünya hem ahret geleceğimizdir. Bu geleceğin mutlu olması için sarf edilecek her gayret, atılacak her adım toprağa ekilen tohumlar mesabesindedir. Tohum ne kadar ihlasla ekilirse verim o ölçüde bereketli olacaktır. Bu sebeple samimi gayretlerin yanında, çocuklarımıza edeceğimiz gönülden dualar sayesinde bizi güzel bir gelecek karşılayacaktır.

Rabbimiz, bize ve ana-babamıza verdiği nimetlere şükretmemizi ve razı olacağı yararlı işler yapmamızı nasip etsin. Bizim için de zürriyetimiz için de dünyada ve ahrette iyilikler nasip etsin.

Dipnotlar: 1) Tirmizî, Tefsir, Gâfir, (2973); Ebû Dâvud, Salât 358, (1479). 2) Buhari, Daavat, 30, Buhari, Kitabü’ş-Şerike, 13. 3) Ahmed b. Hanbel, 4/127-128. 4) Al-i İmran 39.
Semih Yolaçan

[İslamcokguzel]

Rabbimiz, bize ve ana-babamıza verdiği nimetlere şükretmemizi ve razı olacağı yararlı işler yapmamızı nasip etsin. Bizim için de zürriyetimiz için de dünyada ve ahrette iyilikler nasip etsin.

   

[yağmur]

Rabbimiz, bize ve ana-babamıza verdiği nimetlere şükretmemizi ve razı olacağı yararlı işler yapmamızı nasip etsin. Bizim için de zürriyetimiz için de dünyada ve ahrette iyilikler nasip etsin.


Amin..